Stanowili jeden z najbardziej wojowniczych i najpotężniejszych ludów bałtyjskich. Tworzyli luźne związki rodowo-plemienne, na których czele stała starszyzna. Społeczności te jednoczyły się na czas wojen lub wypraw łupieżczych. Wówczas wybierano wspólnego wodza. Z czasem wodzowie starali się zjednoczyć plemiona w księstwo, jednak bez skutku. W swoich wyprawach wojennych Jaćwingowie potrafili się zapuszczać daleko np. w okolice Grudziądza, Lublina, czy Włodzimierza Wołyńskiego. Przeciwko sobie mieli jednak Rusinów, Polaków i Krzyżaków, którzy w 1283 r., dokonali ich zagłady. Oprócz waleczności Jaćwingowie posiadali także swoją bardzo charakterystyczną kulturę i wierzenia, a pozostałości po ogromnych grodziskach możemy oglądać do dziś.
Najwięcej pamiątek na wschodnich rubieżach Polski stanowi jednak dziedzictwo prawosławnych osadników z Ukrainy, Białorusi i Litwy. Spośród tej półmilionowej wspólnoty wyznaniowej w naszym kraju, najwięcej jej członków zamieszkuje obszar Podlasia, gdzie znajduje się ok. 150 prawosławnych świątyń. Uczestnictwo w prawosławnym nabożeństwie dostarcza niezwykłych emocji. Jego mistyka połączona ze śpiewem niebywałych chórów, mnóstwem świeć i zapachem kadzideł stanowi jedną z najbardziej pożądanych atrakcji. Oprócz przepięknych, zarówno ze względów architektonicznych, jak i urok wnętrz cerkwi, w [rag ramie znajdą się również m.in. staro obrzędowe molenny, jak również związane z nimi, służące do kąpieli banie.
Wschód Polski, który niegdyś stanowił jej serce (obszar dawnego Królestwa Polskiego i Carstwa Rosyjskiego) to teren, w którym występowały liczne żydowskie miasteczka. Bywały one zwykle niewielkie, jednak społeczność żydowska odgrywała w nich najważniejszą rolę. Żydzi Aszkenazyjscy mówili w Jidisz, a ich spora część asymilowała się (zwłaszcza klasa średnia i wyższa) z Polakami. Specyficzny klimat tych miejsc to dzisiaj totalnie egzotyczny świat, który niegdyś jednak był unikalnym na skalę światową. Przemierzając kolejne miejsca, będziemy zwiedzać liczne ślady pozostawione przez tą niezwykle barwną społeczność: charakterystyczne zabudowy typowego miasteczka żydowskiego („Sztetla”), wspaniale zachowane, przepiękne synagogi, domy talmudyczne oraz muzea. Dla miłośników kuchni regionalnych nie zabraknie także wykwintnych potraw serwowanych w najlepszych żydowskich restauracjach.
Tatarzy, a więc turecka społeczność wywodząca się z terenów Mongolii i Syberii, stanowią dziś najbardziej barwną wspólnotę zamieszkującą nasz kraj. Sprowadzeni zostali na tereny Litwy i Rzeczypospolitej przez litewskiego księcia Witolda pod koniec XIV wieku. Mimo wielowiekowego przywiązania do Polski wciąż pozostają oni wierni własnej tradycji i religii. Spośród wielu tatarskich wsi kilka pozostało do dziś, a znajdujące się w nich drewniane meczety oraz zabytkowe mizary zostały uznane za pomnik historii i stanowią jedne z największych atrakcji całej Wschodniej Polski. Nieodłącznym elementem naszego tatarskiego szlaku będzie także regionalna kuchnia, która po prostu nie ma sobie równych.
